Tegenkracht
Ergens
in mij
een tegenkracht
als een blokkade
door vele levens
opgespaard
bewaard gebleven
werden
verzwegen verhalen
stille getuigen
van mijn onvermogen
te leven
in vrijheid
Ergens
in mij
mag ik nu voelen
hoe
mijn Licht
mijn Eigenheid
zich
langzaam
meester maakt
nu de verhalen
als
stille getuigen
zichtbaar worden
huil ik
met Liefde
tranen
van mijn voorouders
met
Dankbaarheid
voor wie Zij Zijn.
in mij
een tegenkracht
als een blokkade
door vele levens
opgespaard
bewaard gebleven
werden
verzwegen verhalen
stille getuigen
van mijn onvermogen
te leven
in vrijheid
Ergens
in mij
mag ik nu voelen
hoe
mijn Licht
mijn Eigenheid
zich
langzaam
meester maakt
nu de verhalen
als
stille getuigen
zichtbaar worden
huil ik
met Liefde
tranen
van mijn voorouders
met
Dankbaarheid
voor wie Zij Zijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 05, 2022 13:40 |
| huil je maar uit en zacht zal je zuiver van kracht gaan zijn. luchtig licht in aangezicht verstaan trek je het verhaal in dank beaamd met verlangen verder. wek ten leven je mede thuis. hans |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 03, 2022 21:45 |
| Je gevoelens goed in woorden gebracht | |
| Anneke Bakker: | Maandag, oktober 03, 2022 18:32 |
| Was met je tranen de blokkade weg Mariaanna , dat zal bevrijdend voelen. Mooie avond gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, oktober 03, 2022 15:58 |
| voortschrijdend inzicht, bevrijdend. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mariaanna | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2022 | ||
| Thema's: | ||