Janneke Maan
Op mijn kleine kousevoetjes trippel ik stil
de keukendeur voorbij.
Zonder geluidjes kruip ik het hondenluikje door
en giechel om mijn geniepigheid.
De glijbaan glijdt het maanlicht tot op
mijn gezichtje.
Ik kruip de koude ladder op en geniet van
de hoogte van het platformpje.
De achterdeur slaat open,
mama komt roepend op me af en
trekt me ruw naar beneden.
Ze had
-denk ik-
het klappen van
het hondenluikje
gehoord.
de keukendeur voorbij.
Zonder geluidjes kruip ik het hondenluikje door
en giechel om mijn geniepigheid.
De glijbaan glijdt het maanlicht tot op
mijn gezichtje.
Ik kruip de koude ladder op en geniet van
de hoogte van het platformpje.
De achterdeur slaat open,
mama komt roepend op me af en
trekt me ruw naar beneden.
Ze had
-denk ik-
het klappen van
het hondenluikje
gehoord.
Reacties op dit gedicht
| Sientje: | Woensdag, juni 05, 2002 20:58 |
| jij sloeber, rien! hihi mooi gedicht! superzoen, Sientje mmmmmmmwuah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kleine ik | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||