Herfstdag

Voel de koude regen neerslaan op mijn blote handen,
zie goudgele bladeren stervend vallen op de grond.
Zet me schrap, bijt op mijn tanden,
harde wind speelt teder om mijn mond.

Als een kus vanuit de verte, vanuit het verleden,
zo ervaar ik dit geluk schenkend moment.
Want in gedachten is het alweer eeuwen geleden,
ook al voelt het voor mij nog oh zo bekend.

Zet een volgende stap verder naar buiten ondanks dit onstuimige weer,
ga opzoek naar de laatste herfstroos en leg deze in de toekomst neer.

Geschreven door

Pitsikato

Reacties op dit gedicht

Pitsikato vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Aquarel:	Dinsdag, oktober 29, 2024 12:16
Mooi gedicht Liefs, Aquarel

Clarice:	Donderdag, oktober 24, 2024 22:22
Frisjes

Ineke Dijkhuis:	Dinsdag, oktober 22, 2024 18:42
Heel mooi!

Clarice:	Maandag, oktober 21, 2024 22:08
Bestemming ergens

wijnand.:	Zondag, oktober 20, 2024 14:53
mooi

Over dit gedicht

Auteur: Pitsikato
Gecontroleerd door: de redactie
Gepubliceerd op: 20 oktober 2024
Thema's: [Gemis] [Eenzaamheid] [Herfst]