Gisteren zag ik kievitsbloemen
Gisteren zag ik kievitsbloemen
*****
gisteren zag ik kievitsbloemen
hun delicate kopjes knikten
in de zachte bries van de lente
een stille getuige van het ontwaken
de aarde ademde nieuw leven
groen dat zich uitstrekte
onder de warme zonnestralen
een belofte van wat komen gaat
de geur van het gras
en het gezang van de vogels
verweefden zich met mijn gedachten
een moment van puur geluk
ik nam de tijd om te kijken
te voelen hoe alles samenkwam
in kleine wonderen van de natuur
herinneren aan de schoonheid van het leven
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, maart 18, 2025 10:35 |
| Een ware schoonheid zo te lezen... Ik heb ze nog nooit gezien. Liefs, Aquarel |
|
| christina: | Maandag, maart 17, 2025 15:21 |
| Wytske ja bosanemonen ook zo mooi net als wilde tulpen kievitsbloemen vindt ik hier bij ons langs de kalkvaart in leeuwarden grenst aan het leeuwarderbos en is 5 min vanaf ons huis Dankje wel Teun voor je reactie ja in het wit groeien ze hier ook en ook Compostje dankjewel voor je reactie wonderlijk :) ;) |
|
| wytske: | Maandag, maart 17, 2025 15:06 |
| Mooi geschreven, dromerig, zelf nooit kievitsbloemen in het wild gezien, wel bosanemonen | |
| teun hoek: | Maandag, maart 17, 2025 13:19 |
| wit en gestippeld hangend leuk om te zien. | |
| Compostje: | Maandag, maart 17, 2025 11:40 |
| Wonderlijk Christa! | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2025 | ||
| Thema's: | ||