avond-sopemmer
als het vertrouwde nest
in uitstal net de ikea is
zij er tussen zit, verdwaasd
met een, waar is het begin
met gezicht, ik doe alles zelf
reik ik toch maar even
hand en span in orde
scheppen van haar chaos
ogen spreken dankbaar
in tegenspraak met mimiek
van frons, dat weet ik best
echter volgt in meepakken
drukker is ze nog met bellen
van tientallen in komen kijken
wijl haar stek vol stroomt
rondom avond-sopemmer
vooruit denken kan ze slechts
een half etmaal in drukte
en plannen komt gewoonweg
in haar woordenboek niet voor
ik verlaat na knuf in stilte
verlangend naar douche
en bed vol rust, wijl ik droom
hoe zij tussen voeten door poetst
de rest laat ik over me komen
en merk vanzelf wel het moment
wanneer ze definitief verhuist is
op turbulente wijze, haar zo eigen
M@rcel: | Zaterdag, november 25, 2006 12:03 |
prachtig mooi geschreven Maria Liefs M@rcel |
|
H.J.: | Zaterdag, november 25, 2006 01:27 |
Blijf het volgen Maria. begint een beetje op Fata te lijken:) kusszz |
|
fortuna: | Zaterdag, november 25, 2006 00:32 |
mooi geschreven Liefs |
|
Innerchild: | Zaterdag, november 25, 2006 00:28 |
Zover zijn de mijne nog niet ... die kruipen nog te graag weg onder moeders vleugels ! Liefs, Innerchild |
|
Boudaatje: | Zaterdag, november 25, 2006 00:15 |
Mja, ik hoor je nog er over praten een paar dagen geleden, het zal jouw moederhartje ook wel iets doen. Maar kinderen moeten inderdaad ooit eens de "nest" verlaten. Mooi verwoord. Liefs Boud. |
|
Fata Morgana: | Zaterdag, november 25, 2006 00:09 |
Fantastisch hoe je dit neerzet, zie het helemaal voor me de verhuizingschaos rond de sopemmer, liefs Fata. | |
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2006 | ||
Thema's: |